Zamiast tego przed­sta­wię to,  cze­go może­cie się nauczyć słu­cha­jąc Waszej ulu­bio­nej pio­sen­ki. Enjoy!

Gramatyka

Future Simple

Czy­li po pro­stu: will + bez­oko­licz­nik. Will jest cza­sow­ni­kiem modal­nym, dla­te­go nie zmie­nia­my go.

Uży­wa­my go przy wszyst­kich oso­bach, nie­za­leż­nie czy jest to licz­ba poje­dyn­cza czy mno­ga. On sam w sobie nic nie zna­czy, doda­je jed­nak dodat­ko­we zna­cze­nie bez­oko­licz­ni­ko­wi, któ­ry po nim nastę­pu­je — okre­śla przy­szłość.

W pio­sen­ce mamy: He’ll look aro­und the room. = Rozej­rzy się po poko­ju.

Gdzie tu jest czas Futu­re Sim­ple? Otóż ukrył się w skró­cie ‘ll (= will). Skró­tów uży­wa­my czę­ściej niż form roz­wi­nię­tych, no chy­ba, że chce­my coś bar­dzo pod­kre­ślić.

Prze­cze­nie two­rzy­my poprzez doda­nie do will słów­ka not, stąd will not, jed­nak zazwy­czaj uży­wa się skró­co­nej wer­sji czy­li won’t. I dla­te­go w zwrot­ce jest: He won’t tell you his plan. = Nie zdra­dzi ci swo­je­go pla­nu.

Present Continuous dla przyszłości

Cza­su Pre­sent Con­ti­nu­ous (np. I am wor­king) uży­wa­my w kon­tek­ście cza­su przy­szłe­go, aby powie­dzieć o rze­czach, któ­re się już zapla­no­wa­ło, usta­li­ło. Mówi­my o rze­czach, któ­re wie­my, że mają się wyda­rzyć.

Mówi­my o pla­nach, pyta­my o pla­ny. Tak jak w języ­ku pol­skim. Czę­sto mówi­my np.: Idę na kola­cję wie­czo­rem , to nic inne­go jak: I am going to a din­ner toni­ght.

Albo — Spo­ty­kam się ze zna­jo­my­mi w ten  week­end czy­li: I am meeting my friends this week­end.

W pio­sen­ce mamy:

But he’s coming for you, yeah he’s coming for you. = Ale idzie po cie­bie, tak, idzie po cie­bie.

He’s coming home late. = przyj­dzie do domu póź­no.

And he’s brin­ging me a sur­pri­se. = przy­nie­sie mi nie­spo­dzian­kę.

Zwroty & wyrażenia

Oto krót­ka lista cza­sow­ni­ków zło­żo­nych — phra­sal verbs — wystę­pu­ją­cych w pio­sen­ce.

To look aro­und = rozej­rzeć się.

To look aro­und for sth = rozej­rzeć się za czymś.

To have/take look aro­und = rozej­rzeć się (np. po jakimś miej­scu).

To hang out = wysta­wać (np. papie­ros z ust).

To hang out (with sb)= spę­dzać czas (z kimś), gdzieś sobie cho­dzić (z kimś).

Reason

Słów­ko reason wystę­pu­je jako rze­czow­nik i cza­sow­nik.

A reason

A reason = powód, przy­czy­na; rozum, (zdro­wy) roz­są­dek.

To have reasons = mieć powo­dy.

For per­so­nal reasons = z powo­dów oso­bi­stych.

Within reason = w gra­ni­cach zdro­we­go roz­sąd­ku.

Voice of reason = głos roz­sąd­ku.

All the more reason = tym bar­dziej.

To reason

To reason =

= uza­sad­niać, rozu­mo­wać, dowo­dzić

= prze­ko­ny­wać, per­swa­do­wać

To reason sth out = wywnio­sko­wać coś

To reason with sb = prze­ko­ny­wać kogoś, nama­wiać kogoś

Pumped up kicks

Czym wła­ści­wie są te wypa­sio­ne buty, czy­li pum­ped up kicks?

Według słow­ni­ka Urban Dic­tio­na­ry pum­ped up kicks są to bar­dzo dro­gie, mod­ne buty.

Inne źró­dła odno­szą się do butów a la Reebo­oki z lat 80/90. Podob­no były bar­dzo popu­lar­ne i atrak­cyj­ne — wszy­scy chcie­li je mieć.

A wyglą­da­ły mniej wię­cej tak:

Had better

Had bet­ter tłu­ma­czy­my to po pro­stu jako lepiej (coś zro­bić). Mimo, że mamy tutaj cza­sow­nik w for­mie prze­szłej had, to mówi­my o przy­szło­ści lub teraź­niej­szo­ści, ale nie o prze­szło­ści.

Kon­struk­cja jest pro­sta: po wyra­że­niu had bet­ter jest bez­oko­licz­nik. Czę­sto uży­wa­my for­my skró­co­nej, tak jak w refre­nie:

You’d bet­ter run, bet­ter run, outrun my gun.= lepiej bie­gnij­cie, lepiej bie­gnij­cie, ucie­kaj­cie przed moją splu­wą.
You’d bet­ter run, bet­ter run, faster than my bul­let. = lepiej bie­gnij­cie, lepiej bie­gnij­cie, szyb­ciej niż mój pocisk.

Gdzie you’d jest niczym innym jak skró­tem od you had.

Prze­cze­nie stwo­rzy­my doda­jąc po całym wyra­że­niu słów­ko not, więc mamy had bet­ter not i tłu­ma­czy­my jako lepiej nie.

Na przy­kład:

You’d bet­ter not go to work today becau­se you look sick. = Lepiej nie idź dziś do pra­cy, bo wyglą­dasz na cho­re­go.

Had better vs. Should

Czym się róż­ni had bet­ter = lepiej i sho­uld = powi­nie­neś?

Oba zna­czą pra­wie to samo. Jed­nak pra­wie robi róż­ni­cę.

Uży­wa­my had bet­ter tyl­ko w szcze­gól­nej, kon­kret­nej sytu­acji, żeby wyra­zić swo­ją opi­nię lub dać radę. Rów­nież wte­dy, kie­dy ist­nie­je nie­bez­pie­czeń­stwo lub może powstać jakiś pro­blem, jeśli nie posłu­cha­my się rady.

Sho­uld zna­czy tyl­ko tyle co = to jest słusz­na rzecz, któ­rą możesz zro­bić.