Kie­dy już mowa o ostat­niej dzie­siąt­ce hitów nie może na niej zabrak­nąć utwo­ru fran­cu­sko-izra­el­skie­go duetu Lil­ly Wood & The Prick zaty­tu­ło­wa­ne­go „Pray­er In C’’. Pio­sen­ka ta, z pew­no­ścią, nie tyl­ko mi wpa­dła w ucho, gdyż obec­nie znaj­du­je się na górze list prze­bo­jów w wie­lu euro­pej­skich kra­jach, m. in. w Niem­czech, Austrii, Luk­sem­bur­gu, Fran­cji, Bel­gii, Holan­dii czy na Węgrzech.

Pomi­mo, że tytuł mówi „Modli­twa w tona­cji C’’, to jed­nak momen­ta­mi brzmi jak „Modli­twa w tona­cji A-moll’’, gdyż oby­dwie bar­wy uży­wa­ją te same akor­dy i tony.

Utwór utrzy­ma­ny jest w tona­cji spo­koj­nej, lirycz­nej, a ska­le molo­we sły­ną z tego, że mają smut­ne brzmie­nie w porów­na­niu ze ska­la­mi duro­wy­mi. Dla­te­go też kom­po­zy­cja ta zosta­ła tak zaty­tu­ło­wa­na, gdyż wyra­ża pre­ten­sje do Boga za całe zło jakie jest wszech­obec­ne na świe­cie. Ludzie się sta­rze­ją, głód i woj­ny są codzien­no­ścią, świat umie­ra powo­li. Bóg nie ostrzegł ludzi przed tym co ich cze­ka — ani sło­wem, ani listem.

Utwór o reli­gii i Bogu? Czy jed­nak o ludz­ko­ści, któ­ra to nisz­czy zie­mię każ­de­go dnia? Posłu­chaj i sam spró­buj odpo­wie­dzieć!

Zwroty & wyrażenia

Die

See our world is slow­ly dying

Spójrz, nasz świat powo­li umie­ra

Na pew­no wszyst­kim jest zna­ny cza­sow­nik to die= umie­rać, zgi­nąć, sko­nać, usy­chać. Jest to cza­sow­nik regu­lar­ny (past sim­ple, past par­ti­ci­ple = died, for­ma cią­gła = dying).

Przy­kład:

He died at the age of 55. = On zmarł w wie­ku 55 lat.

Be over

And when life will be over

I gdy życie będzie skoń­czo­ne

To be over =

= skoń­czyć się, zakoń­czyć się (spo­tka­nie, semestr), np.: The meeting will be over befo­re 10 o’clock. = Spo­tka­nie zakoń­czy się przed 10.

= mieć coś za sobą (cho­ro­bę, ope­ra­cję), pogo­dzić się z czymś (ze stra­tą), np.: She’ll be over it soon. = Ona szyb­ko doj­dzie do sie­bie.

To be/get over some­bo­dy = dojść do sie­bie (po roz­sta­niu z kimś), np.: I can’t get over. = Nie mogę dojść do sie­bie.

To be over some­bo­dy = być nad kimś (pozy­cją), np.: He is over me. = On jest na wyż­szym sta­no­wi­sku.

I na koniec idiom:

To be over somebody’s head = prze­ra­stać poziom umy­sło­wy kogoś, być dla kogoś nie­zro­zu­mia­łym, np.: My friend is a pro­gram­mer. He under­stands pro­gram­ming, but it’s total­ly over my head. = Mój przy­ja­ciel jest pro­gra­mi­stą. Rozu­mie pro­gra­mo­wa­nie, ale dla mnie jest to nie­zro­zu­mia­łe.

Never

Yeah, you never said a word

Tak, nigdy nie powie­dzia­łeś sło­wa

Never = nigdy.

Never jest prze­cze­niem samym w sobie. W zda­niach z never nie uży­wa się for­my prze­czą­cej!

Przy­kła­dy:

She never says “I am sor­ry”. = Ona nigdy nie mówi “prze­pra­szam”.

They never meet with us. = Oni nigdy się z nami nie spo­ty­ka­ją.

W języ­ku angiel­skim są też inne słów­ka, któ­re wyra­ża­ją prze­cze­nie:

Nothing = nic, np.: She said nothing. = Ona nic nie powie­dzia­ła.

Nobo­dy = nikt, np.: Nobo­dy loves me. = Nikt mnie nie kocha.

Gramatyka

Imperative

Don’t think I could for­gi­ve you

Nie myśl, że mogę ci wyba­czyć

Zapa­mię­taj!

Impe­ra­ti­ve, czy­li tryb roz­ka­zu­ją­cy w języ­ku angiel­skim two­rzy­my poprzez cza­sow­nik w for­mie pod­sta­wo­wej + resz­ta zda­nia!

Przy­kła­dy:

Go to scho­ol! = Idź do szko­ły!

Water the flo­wer! = Pod­lej kwiat­ka!

Prze­cze­nia two­rzy­my poprzez doda­nie na począt­ku don’t, np.: Don’t be late! = Nie spóź­nij się!

Tryb roz­ka­zu­ją­cy uży­wa­my, gdy chce­my wydać pole­ce­nie.

Cza­sow­nik could jest for­mą prze­szłą cza­sow­ni­ka can = móc, umieć, potra­fić.

Could jest też for­mą grzecz­no­ścio­wą pol­skie­go = mógł­byś.

W utwo­rze tym could zosta­ło uży­te, by wyra­zić praw­do­po­do­bień­stwo w teraź­niej­szo­ści, np.: He could be at home. = On może być w domu.

Inne uży­cia could:

• wyra­ża­nie umie­jęt­no­ści, zdol­no­ści w cza­sie prze­szłym Past Sim­ple, np.: I could swim when I was 5. = Potra­fi­łem pły­wać, kie­dy mia­łem 5 lat.

• wyra­ża­nie próśb, np.: Could you help me? = Czy mógł­byś mi pomóc?
  Pamię­taj!
  Could jest bar­dziej grzecz­no­ścio­we niż can.

• wyra­ża­nie praw­do­po­do­bień­stwa w prze­szło­ści, np.: You couldn’t have been to Ger­ma­ny. = Nie byłeś w Niem­czech (nie mogłeś tam być wte­dy).

Past Simple

You didn’t send me no let­ter

Nie wysła­łeś mi żad­ne­go listu

Jest to prze­cze­nie w cza­sie prze­szłym Past Sim­ple.

Cza­su tego uży­wa­my, by wyra­zić czyn­no­ści, któ­re wyda­rzy­ły się w prze­szło­ści i są już zakoń­czo­ne, mówi­my też o naszych zwy­cza­jach i fak­tach z prze­szło­ści, np.: I got up at six when I wor­ked in this offi­ce. = Wsta­wa­łem o szó­stej kie­dy pra­co­wa­łem w tym biu­rze.

Zda­nie twier­dzą­ce two­rzy­my poprzez oso­bę + cza­sow­nik w dru­giej for­mie + resz­ta zda­nia.

Przy­kła­dy:

You sent me a let­ter. = Ty wysła­łeś mi list.

I went to scho­ol yester­day. = Posze­dłem wczo­raj do szko­ły.

Zda­nia pyta­ją­ce two­rzy­my doda­jąc: did + oso­ba + cza­sow­nik w pierw­szej for­mie.

Przy­kład:

Did you go to work last week­end? = Czy posze­dłeś do pra­cy ostat­nie­go week­en­du?

Passive Voice

And the­ir houses were destroy­ed

I ich domy zosta­ły znisz­czo­ne

Jest to przy­kład pas­si­ve voice, czy­li stro­ny bier­nej w cza­sie Past Sim­ple.

Two­rzy­my ją oso­ba + was/were (not) + trze­cia for­ma cza­sow­ni­ka (Past Par­ti­ci­ple).

Stro­ny bier­nej uży­wa­my, gdy:

• nie ma zna­cze­nia przez kogo dana czyn­ność zosta­ła wyko­na­na lub moż­na się domy­ślić kto jest wyko­naw­cą, np.: The­se bikes were made in Chi­na. = Te rowe­ry zosta­ły wypro­du­ko­wa­ne w Chi­nach

• wyko­naw­ca nie jest okre­ślo­ny, zna­ny, np.: My car was sto­len yester­day. = Mój samo­chód został skra­dzio­ny wczo­raj (nie wia­do­mo przez kogo).

Will

W tek­ście pio­sen­ki kil­ka­krot­nie poja­wia się cza­sow­nik modal­ny will. Uży­wa­my go m.in. do two­rze­nia cza­su Futu­re Sim­ple, któ­ry wyra­ża przy­szłość.

Yeah, our hands will get more wrin­kled
And our hair will be grey

Tak, nasze ręce będą mia­ły wię­cej zmarsz­czek
I nasze wło­sy będą siwe

W tym przy­pad­ku will zosta­ło uży­te, by wyra­zić prze­wi­dy­wa­nie, przy­pusz­cze­nie.

Cza­su Futu­re Sim­ple uży­wa­my też do:

• wyra­ża­nia decy­zji pod­ję­tej w chwi­li mówie­nia, np.: I’m so tired. I’ll go to bed. = Jestem taka zmę­czo­na. Chy­ba pój­dę spać.

• ofe­ro­wa­nie pomo­cy, wyra­ża­nie zgo­dy lub odmo­wy, proś­ba o coś, obiet­ni­ca, np.: It’s so hot. I’ll open the win­dow. = Ale tu gorą­co. Otwo­rzę okno.